Veronica’s Rob Out kocht IKON-productie ongezien

AVRO Bode, 8 oktober 1983

(…) Zondagavond ziet IKON-regisseur Eric Oosthoek zijn vierde­lige dramaproduktie Liefde en vandattum bij de VOO in première gaan. Een opvallende ge­beurtenis, waarover hij het vol­gende kwijt wil: ‘Ik heb een tijd de voorselectie gedaan voor het aankoopbeleid van Wim Koole, onze televisiedirecteur. Op een gegeven moment zag ik een programma van het Berlijnse Jeugdtheater Rote Grütze over seksualiteit. Ogenblikkelijk kwam bij mij het idee op: waarom doen we zelf ook niet zoiets? Waarom zouden we dat idee niet overnemen? Iedereen bij de IKON was enthousiast, maar het bleek financieel niet haalbaar om het in eigen beheer te maken. Ik zat in die tijd in de jury voor de Hans Snoek Jeugdtheaterprijs en zag zo\’n driehonderd groepen aan het werk. Daardoor groeide de ge­dachte: als we nu eens Wiedus vragen om in onze bewerking dat stuk op het repertoire te nemen, dan kunnen wij er een televisiebe­werking van maken. Onze huisschrijver Karel Eykman zag het onmiddellijk zitten en maakte in samenwerking met Wiedus een Nederlandse bewerking. Dat ge­zelschap heeft het stuk op het reper­toire genomen en oogstte er veel succes mee. Ik ben dertig voorstellingen meegeweest, heb op een gegeven moment drie voorstellingen opgenomen en die tot serie gemonteerd.’ Onder­tussen had de jongerenreeks Weekend, die Oosthoek even­eens regisseerde, nogal wat commotie veroorzaakt binnen de IKON-achterban. ‘Al met al re­den om Liefde en van dattum niet op de geplande vroege woensdagavond uit te zenden, maar op een later tijdstip op de vrijdag. Met gerichte publiciteit en met discussie na afloop. Een compromis, waarmee ik vrede kon hebben. Even later viel evenwel toch een andere beslissing: we zien ervanaf, want we lopen het gro­te risico dat er bij uitzending zoveel opwinding van komt, dat misschien wel lidkerken gaan opstappen. Dat zou het voortbestaan van de IKON in gevaar brengen. De vol­gende dag, nadat Koole in het Jeugdjournaal had gezegd dat iedere omroep die daarvoor belangstelling had Liefde en vandattum kon krijgen, belde Rob Out van Veronica op. Hij zei: ‘Ik heb het niet gezien, ik weet niet waar het over gaat, maar ik wil het kopen’. Toen heb ik weer met Wiedus overlegd, omdat ik het zonde zou vinden als het niet werd uitgezonden. Daar ging men ermee akkoord, mits het integraal werd gebracht. Veronica heeft dat geaccepteerd en de produktie gekocht.’ Oost­hoek over de inhoud van Liefde en van dattum: ‘Het gaat over twee pubers van vijftien jaar die vreselijk verliefd zijn en heel on­handig met vrijen omgaan. Zo lief, zo zacht. Er komt geen bloot in voor. Ik vrees echter dat door de hier en daar wel erg sensati­onele berichtgeving heel pornominnend Nederland aan de buis ligt.’ (…)

Bloot op de buis

De Groene Amsterdammer, 10 december 1986 – Marjo van Soest

\’Integere drama-productie\’

(…) Niet zelden hadden de stormen en stormpjes die de IKON veroorzaakte te maken met het vertonen van bloot op de buis. Na het filmpje Borsten van Marion Bloem kwamen honderden brieven van mensen die vonden dat bloot pas mocht als de kinderen naar bed zijn. Verbood Wim Koole daarom niet veel later, in 1983, het jeugdtheaterstuk Liefde en Van Dat­tum, geschreven door Karel Eykman en geregisseerd door Eric Oosthoek? Het stuk werd meteen door Veronica gekocht en uitgezonden. Regisseur Oosthoek wil er liever niet meer aan worden herinnerd. Er was lang en intensief aan gewerkt, het resultaat was een integere televisiedramaproduktie voor jongeren over seksualiteit­. En als dan de IKON-leiding laat weten dat geen artistieke overwegingen, maar zorg voor de eigen kerkelijke achterban tot de beslissing hebben geleid, en als die beslissing ook nog valt aan de vooravond van de konfrontatie met de synodes – dan is het maar een hele kleine pleister op de wonde. Eric Oosthoek haalt de schouders op als ik hem eraan herinner: ‘Het is nu eenmaal bij wet verboden om voor half negen ’s avonds een geslachtsdeel op de buis te vertonen’, zegt hij laconiek. ‘Laten we het daarop houden.’ (…)

Liefde en vandattum haalt taboe uit sexualiteit

Arnhemse Courant, 27 februari 1982 – Marjanne Wassink

\’Swingende muziek belangrijk\’

(…) De – swingende – muziek in ‘Liefde en van dattum’ is bijna net zo belangrijk als het stuk zelf. De liedjes en muziek dienen de ene keer als commentaar op een gespeelde scène, een vol­gende keer zijn ze een scène op zich. Muziek en spel zijn daar­door een geïntegreerd geheel geworden. Het peil van de mu­ziek staat hoog. De nadruk ligt per speler zwaarder op muziek of spel. Het zijn echte musici, die spelen, en niet andersom. De stijl is niet onder één woord te vatten. Je zou kunnen zeggen: swingend, lekker in het gehoor en, niet te vergeten, met flink wat decibels, maar nooit te hard, als het niet in de scène past. Kortom: Liefde en van dattum is een stuk dat bij veel jongeren herkenningen zal oproepen, ter­wijl de ‘allerjongsten’ het als zuiver informatief zullen ervaren. (…)