Eind aan drama bij IKON

Centraal Weekblad, 16 maart 2007 – Ineke Evink

De dramaproducties van de IKON zorgden vaak voor beroering. Aan de ene kant waren kijkers vol lof terwijl er ook veel kritiek loskwam van mensen die zich niet meer herkenden in de IKON als kerkelijke omroep. Eric Oosthoek was verantwoordelijk voor die dramaproducties. Wás, want vanwege bezuinigingen is de afdeling drama van de IKON opgedoekt. “Ik ben het er helemaal niet mee eens, maar ik kan het me wel voorstellen, drama is nu eenmaal duur.” 

De dramaproducties van de IKON kregen regelmatig kritiek van een deel van de achterban.
“Er is toch niks mis met kritiek? Controversieel waren ze soms wel, ja. De programma’s over euthanasie en abortus riepen vaak veel reacties op, dat klopt. We hadden bepaalde criteria waaraan het drama moest voldoen: we wilden maatschappelijk relevant zijn, een stem geven aan de mensen die geen stem hebben, opkomen voor de onderdrukten. Kortom, allemaal noties die uit de kerken kwamen.” 

Er waren toch regelmatig mensen uit de achterban van de IKON die zich niet herkenden in de drama’s.
“Ik kreeg inderdaad regelmatig brieven op mijn bureau van mensen die dat vonden. Een ongeschreven wet luidt dat achter elke brief 999 mensen zitten die hetzelfde vinden maar om wat voor reden dan ook maar, niet schrijven. Ik heb die brieven altijd persoonlijk beantwoord. Dat waren trouwens lang niet alleen negatieve reacties. Ik heb ook heel veel ondersteunende brieven gekregen. Mijn programma over actieve euthanasie, mét artsen en binnen de kaders van de wet, zorgde voor zeer ontroerende brieven van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Ook op mijn programma over oorlog in Mozambique heb ik veel positieve reacties gekregen. Sommige mensen bestemden zelfs legaten voor de dramaproducties van de IKON.” 

Wanneer ben je begonnen bij de IKON? 
“De toenmalige directeur Wim Koole vroeg me een nota te schrijven over te ontwikkelen dramabeleid bij de IKON. Dat heb ik gedaan en ik kreeg daar veel vrijheid voor. We waren in die jaren de eerste omroep die gericht jeugd- en jongerendrama maakten. Ik heb niks tegen amusement hoor, maar serieuze programma’s moeten ook gemaakt worden. Wij maakten drama dat ergens over ging.” 

Welk programma beschouw je als je hoogtepunt?
“Dat is heel moeilijk te zeggen. Aan een ouder vraag je ook niet van welk kind hij het meeste houdt. Het maken van een serie neemt wel tot twee jaar in beslag, op een gegeven moment adem je zo’n project. Maar als ik toch iets moet noemen, vier seizoenen OOG IN OOG vond ik een hoogtepunt omdat ik mocht werken met de literaire top van Nederland, van Jan Wolkers tot Maarten ’t Hart en Kristien Hemmerechts. NovemberLicht vind ik heel geslaagd. En natuurlijk mijn laatste telefilm die uitgezonden wordt: Anna, zondagavond 22 april a.s. op Nederland 2.”

Hoe is het om bij de IKON weg te gaan?
“Ik ben het er niet mee eens dat het drama bij de IKON verdwijnt. Het is heel jammer dat er nu een einde komt aan de voortrekkersrol van de IKON op het gebied van jeugd- en volwassenendrama. We hebben heel mooi innoverend, provocerend drama gemaakt. Het is een verlies voor de kijker dat dit nu verdwijnt.” 

Wat ga je nu doen?
“Ik ben voor mezelf begonnen. Mijn bedrijf heet All Fiction en ik ga gewoon door met regisseren en schrijven, ik ben verslaafd aan mijn werk. Ik ben nu bezig met de verfilming van een roman van Bernlef: Buiten is het maandag. Ik ben historisch verknocht aan de IKON, maar heb de afgelopen jaren ook voor andere omroepen gewerkt, voor de Vara en de NPS onder andere. Ik heb ooit een programma gemaakt over jeugd en seks dat in eerste instantie was bedoeld voor de IKON maar door hen toch niet werd uitgezonden. Dat is toen doorverkocht naar Veronica en door hen uitgezonden. ”