Skip to content
Ella van Drumpt als Rianne
© Fotografie: Pieter van der Houwen

DAT IS NOOIT MIJN NAAM GEWEEST (1999)

Telefilm over adoptie (120′)

Scenario: Dick van den Heuvel (scenariobijdragen: Eric Oosthoek)

Regie: Eric Oosthoek

Omroep: EO Televisie

“Liefde en geborgenheid is niet altijd genoeg…”

Rianne (45) en Freek (50) hebben drie adoptiekinderen. De oudste, Gilles (17), komt uit België, de middelste Kim Su (14) uit China en de jongste Jorge (12) uit Costa Rica. Het is een stabiel en gelukkig gezin. Toch zijn er de laatste tijd problemen met de kinderen. Vooral Gilles gooit zijn kop in de wind. Misschien hou je er toch wel iets aan over als je voor je tweede levensjaar nooit een warme band hebt gevoeld met je ouders en daarna uit je thuis wordt weggehaald om ergens anders op te groeien. Gilles is op zoek naar zijn roots.
Het gedrag van Gilles veroorzaakt onrust. Rianne komt niet meer toe aan haar werk. Ze is beeldhouwer, maar in haar atelier staan de laatste maanden alle machines stil. Preek, jarenlang cellist bij het Concertgebouw orkest en nu free-lancer in een bekend strijkkwartet, lijkt de rots in de branding. Hij weet met zijn geduld en warmte de conflicten in de kiem te smoren en de eenheid te bewaren. Dat dit alles ten koste gaat van zijn gezondheid, is een geheim dat hij alleen kent. Tot hij tijdens een concert een hartaanval krijgt en sterft.
Nu staat Rianne er alleen voor. Ze weet dat ze de vaardigheden mist om deze klus te klaren. Preek was de prater, niet zij. Toch zal ze wel moeten, want de kinderen hebben haar nodig. Met name Gilles, die na de begrafenis van zijn adoptievader spoorloos verdwijnt. Rianne gaat naar hem op zoek. Ze vindt hem terug in België. Via een advocaat is Gilles een juridische procedure gestart om de naam van zijn natuurlijke vader terug te krijgen. De consequentie hiervan is dat hij daarmee zijn adoptie ongedaan maakt. Rianne zal vanaf dat moment zijn moeder niet meer zijn.
De resten van Rianne’s zorgvuldig opgebouwde wereld dreigen nu definitief in te storten. Toch bouwt ze een nieuw leven op, samen met Kim Su en Jorge. Uiteindelijk ziet ze zelfs kans om samen met een vriendin naar Costa Rica te gaan om het voor haar gereserveerde adoptiekind op te halen.

Cast:
Ella van Drumpt, Gees Linnebank, Jeroen Spitzenberger, Alicia Lee Muller, Guido Kisman, Rosemarie Blaauboer, Arthur Boni, Rick Nicolet, Paulien Leussink, Elsje Scherjon, Martijn Apituley, Baptist Kurvers, Kees Hartveld, Hubert Damen, Jasper Van Overbrugge, Jochem Stavenuiter, Ben Hansen, Hannan Mohammed, Laurens Zwaan, Arthur Semay, Albertine De Kanter, Vera Put, Elly Tan, Raul Tapiz, Tamara Low en Mariëtte Zabel

Crew:
Camera/Licht: Goert Giltaij
Focus puller: Nina da Costa
Camera-assistentie: Josje van Erkel, Joost Rietdijk
Video-registratie: Marieke Böke
Grip: Geert van Blokland
Assistentie: Elmer van der Marel
Chef licht: Bert Hogenes
Belichters: Mark Huisman, Maarten Rijnbeek, Oscar van Rijn, Joris Hetzen
Geluid: Ludo Keeris, Bert Koops, Bouwe Mulder
Art director: Wilbert van Gorp
Assistentie: Andrea van Delft
Planning/organisatie: Elke Faro
Stagiaire: Wendy van Zanten
Rekwisiteur/setdresser: Doesjka Klamer, Ann Debeuf
Chef decorbouw: Maarten Piersma
Bouwers: Rob Duiker, Elmer Jacobs, Dennis Los, Benedict Altema, Kees Bierma
Schilders: Dione van der Hoeven, Claudia Valentijn
Styling/kleding: Ingrid Blankendaal
Assistentie: Ellen Liem, Diana van Gorp
Haar/make-up: Mia de Jong
Assistentie: Meta Schalij, Joanne Woltz
Locaties Nederland: Ewoud van der Werf
Locaties België: Ludo Volders, Jürgen van Gemert
Locaties Spanje: Paul van Esch, Rosèr Sola Vila
Kindercastingadviezen: Josja Hamann
Coördinatie figuratie: Ben Bouwmeester
Catering: Cucina Mamma Mia, Henny Maliankay, Mia Reichardt
Stillfotografie: Pieter van der Houwen
Beeldhouwcoach: Marianne van den Heuvel
Muziekcoaches: Anne Mieke Hardenbol, Martin Kosters, Esther Apituley
Muziekcompositie: Rens Machielse
Muziekopname: Willem Schneider
Muziekuitvoering: Esther Apituley, Roeland Duijne, Irene Kleywegt, Brechtje Roos, Robert Veen
Montage: Peter Rump
Mixage: Piet Rodenburg
Kleurcorrectie: Martin Klein
Productieleiding: Annemiek Van Gorp
Assistentie: Jaap Dronkert
Productie coördinator: Aldo Paape
Productie-assistent: Herman Slagter
Productieleiding Spanje: Paul van Esch
Assistentie: Rosèr Sola Vila
Opnameleiding: Michiel Collenteur
Assistentie: Henry De La Haye
Regie-assistentie: Ben Bouwmeester
Script-continuïteit: Marieke Böke
Eindredactie voor EO Televisie: Natasja Visser-Martinov
Producent: Gijsbert Littooij voor Metropolis Media

Scenario: Dick van den Heuvel

Scenario-bijdragen en regie: Eric Oosthoek

Dat is nooit mijn naam geweest is gedraaid op Super 16mm en kwam tot stand met steun van Ministerie van O, C & W, Nederlands Fonds voor de Film, Coproductiefonds Binnenlandse Omroep, Stimuleringsfonds Nederlandse Culturele Omroepproducties.

Deze telefilm is uitgezonden op 26 april 1999 op Nederland 2, op 31 mei 2003 op Nederland 3 en in België op 30 maart 2002 op TV1. De film ging in zaalpremière tijdens het Nederlands Film Festival 1999

Dat is nooit mijn naam geweest (335.000 kijkers) kreeg een waardering van 7.8: de hoogste waardering in de eerste ronde Telefilms.
Stills uit Dat is nooit mijn naam geweest
Pers over Dat is nooit mijn naam geweest